15 Mayıs Senobitik Manastır Hayatının Kurucusu Aziz Büyük Pachomius
“Pachom”, Kıpti dilinde “kartal” anlamına gelmektedir. Aziz Pachomius Roma ordusuna genç yaşta girmiş Mısırlı bir Pagandı. Thebai’de askerlere yiyecek-içecek ikramında bulunan yerli Hıristiyanlardan gördüğü iyilik karşısında çok etkilendi. Onları ve inançlarını tanıdıktan sonra Mesih inancını benimsedi, ordudan çıkarak geri kalan ömrünü Mesih’e hizmete adadı. Askerlik hizmetine son verir vermez vaftiz oldu ve ardından on yıl boyunca Münzevi Palamon’un öğrencisi oldu. Tabenna’da keşiş giysilli bir melek ona göründü ve üzerinde Senobitik manastır hayatının kuralları yazılı olan bir kitabe verdi. Bu kitabede münzevi olarak tek başına değil de toplu halde aynı kural ve disiplin altında yaşayan keşişlerin oluşturduğu ortak bir manastır hayatından bahsedilmekteydi. Melek ona böyle bir manastır kurmasını buyurmuştu. Meleğin buyruğu üzerine Pachomius hemen çalışmalara başladı ve kendisiyle erkek kardeşi Yuhanna’dan başka kimsenin yaşamadığı bir yapı inşa etti. Kardeşi Yuhanna ona bu fuzuli yapının nedenini sorunca, Pachomius orada kimin ne vakit yaşayacağına değinmeden sadece Tanrı’nın buyruğunu yerine getirdiğini söyledi. Derken çok geçmeden oraya Pachomius’un öğrencisi olmak için birçok insan akın etti ve zamanla binlerce keşişi barındıracak dokuz manastır kuruldu. Böylece ona verilmiş kurallar çerçevesinde komün Hıristiyan manastır hayatının temelleri atılmış oldu. Aziz Pachomius bu görevi onun izinden gidecek Aziz Büyük Antonius ve Aziz Büyük Atanasius’a devrederek hayata veda edip Tanrı’nın huzuruna kavuştu (346).
