22 Mart Ankara’lı Piskopos-Şehit Vasil
Aziz Vasil, Aziz Konstantin’in krallığından sonra Roma İmparatorluğunu yeniden putperestliğe döndürmeye teşebbüs eden Dinden Çıkmış Jülyen’in yönetimi sırasında Kilise’ye hizmet etmiştir. Bu Aziz zaten Ankira (şu anda Türkiye’nin başkenti Ankara) piskoposu olarak İmanı için çok acı çekmişti ve Jülyen yönetime geldiğinde yeni işkenceler başladı. Vasil, İmparatorun Hıristiyan karşıtı politikalarını açıkça kınadı ve bu nedenle işkence görüp hapse atıldı. İmparator Ankira’ya geldiğinde Vasil onun huzuruna getirildi ve Jülyen, piskoposun İnancından vazgeçmesini isteyip ona zenginlik ve rütbe vaat etti. Vasil buna şöyle karşılık verdi: ‘Ben, senin inkâr ettiğin ve sana bu dünyasal krallığı vermiş olan Mesihime inanıyorum ki bu krallığı kısa süre içinde senden alacaktır. Sekiz yaşında bir çocukken seni öldürmeye çalıştıklarında altında saklanıp ölümden kurtulduğun sunağın huzurunda nasıl utanç duymazsın? Bu nedenle, kısa süre sonra bu dünyasal krallığı senden alacak ve ruhunu büyük acılar içinde kustuğunda bedenin gömülmeyecek’. Öfkelenen İmparator Vasil’in bedeninden her gün bir parçanın koparılmasını istedi ki bu işkence yedi gün boyunca devam edecekti. Aziz Vasil bir kez daha İmparatorun önüne getirildiğinde kendi bedeninden bir parçayı koparıp ona fırlattı ve şöyle dedi: ‘Eğer senin için hoş bir yiyecekse al bunu ve ye Jülyen; ama benim için yaşam Mesih’tir’. Bunun üzerine İmparator, Vasil’in bedenine kızgın şişlerin sokulmasını emretti ve kutsal piskopos nihayet şehitlik tacını aldı. (362)
