29 Aralık. Aziz Markellos, Uyumayanlar Manastırı’nın Başkeşişi (+ 485)
Suriye’nin Epemiye şehrinin ahalisiydi. Varlıklı ailesi o küçük yaştayken vefat etti. Antakyadaki eğitiminden sonra Efes’te eğitim görmeye başlayarak tüm varlığını muhtaçlara dağıttı ve dünyevî bağlarını kopardı.
Efes’te tecrübeli bir üstadın yönlendirmesiyle Markellos çilecilik hayatına girip “Uyumayanlar” Manastırının başkeşişi olan Aziz Aleksandros’un yanına gider. Bu iki azizin biyografisini yazan kişi: “Manastır “Uyumayanlar” ismini keşişlerin döngüyle gece ve gündüz hiç durmadan okuduğu ilahiler vesilesiyle almıştı. Daha sonra Pontosun ağzında muhterem bir manastır kuruldu. Bu manastırda diğer manastırlarda olmayan bir kural vardı. “Allah’a takdim edilen ilahilerde sürekli ve aralıksız olarak Allah’ın methedilmesi sağlanmalıdır” Keşişler Yunanca, Latince ve Süryanice olarak kendi dillerinde ayin icra ediyor günün her saatini Allah’ın ihtişamına takdim ediyorlardı. Manastır büyüyerek başka manastırların kurulmasına vesile oldu” diye yazmıştır.
Aziz Aleksandros Markellosu kabul edip manastır hayatına dahil etti. Oruç, dua, uyku ve uyanık kalmakta azimli olan aziz büyük manevi ihsanlar ve kehanet armağanına nail oldu.
Fakat genç olduğu için başkalarını yönetmeyi istemiyordu bu yüzden manastırdan ayrılarak başka manastırları ziyaret etti ve oradaki keşişlerden eğitim aldı.
Aziz Aleksandros’un ölümünden sonra Keşiş Yuhanna igumen oldu ve Markellos ordaki kardeşlerinin sevinciyle geri döndü. Yuhanna’nın ölümünden sonra Markellos 60 yıl İgumen olarak devam etti.
Azizlik hayatında yaptığı işler ve mucizileri;
Birçok insan Aziz Markellos’a geliyordu. Meleklerin Azizi kuşattığı, onu himaye ettiğini görüyorlardı. Birçok keşiş Aziz Markellos’un buyruğuna girdi ve manastır büyüdü. İnsanlardan bağışlar aldı evsizler için barınak, büyük bir kilise ve hastane inşa etti. Dualarıyla hastaları tedavi etti, cinleri kovdu.
Bir gün cemaatten bir keşiş Ankara’ya gitti hastaydı ve ölmek üzereydi. O sırada keşiş aklından Aziz Markellos’u geçirdi ve ona seslendi. Aziz onu duydu ve onun için dua etmeye başladı. Keşiş hemen iyileşti.
Karadeniz’de keşişlerin bulunduğu bir tekne fırtınaya girince Aziz dualarıyla fırtınayı dindirdi.
Konstantinopolis’te yangın çıktığını öğrenince gözyaşları içinde dua etti ve yangın Azizin gözyaşları sayesinde söndürülmüş gibi yatıştı.
Aziz Markellos Kalkedon Sinodu’na katılarak monofizit sapkınlığına karşı Ortodoksluğu savunmuştur. Cömertliği ve dünyevî varlığını hiçe saymasıyla bilinirdi. İhtiyaç sahipleri manastıra gelirdi ve Allah daha fazla ihtiyaç sahibine verilmesi için bağışları yenilerdi.
Muhterem Markellos 485 yılında sükunet içinde Allah’a kavuştu. Onun sadık öğrenicisi Lucian, ölümüne çok üzüldü fakat Aziz Markellos ölümünden sonraki 5. gününde öğrencisine görünerek onu teselli etti.
Kaynak: https://www.johnsanidopoulos.com/2012/12/saint-markellos-of-monastery-of.html
