4 Eylül Aziz Kör Anthimos, Yeni Çileci
O, Athanasios Kuruklis adıyla 1727’de Kefalonya Adası’nda doğdu. Yedi yaşındayken çiçek hastalığı sebebiyle kör oldu. Onun dindar annesi, iyileşmesi için dua etti ve papazından oğlunun iyileşmesi için kırk defa Litürji (Komünyon Ayini) yapmasını istedi. Kırkıncı Litürji’de papaz “Allah’ın korkusuyla, iman ve birbirimize sevgi ile” dediği anda Athanasios papazın cüppesini ve Kutsal Kupa’yı görebildiğini haykırdı. Sağ gözü yeniden görmeye başlamıştı. Bir süre babasının işini takip ederek denizcilik yaptı fakat sonra Anthimos adını alarak keşiş oldu. Bir noktada gözleri tekrar göremez oldu ve bundan sonra bir görüm gördü: Tanrıdoğuran’ın bir ikonası önünde gözlerinin yeniden iyileşmesi için dua ediyordu. Parlak giysiler içinde iki adam gördü ve onu alıp bizzat Allah’ın Annesi’nin yanına götürdüler. O da ona şöyle söyledi, “Sürekli dua edebilmen için gözlerini iyileştirmem yararına olmaz”. Fakat iki genç adam onun için savundu ve o zaman Tanrıdoğuran şöyle dedi, “Anthimos, büyük dindarlığın ve birçok dua için, gözlerini kısmen tekrar iyileştireceğim. Ama şunu unutma, dünyevî görüşü kazanarak ebedî olanı kaybedebilirsin.”. Bu olayın ardından Athimos neredeyse tamamen kör olmasına rağmen nesnelerin ana hatlarını loş olarak fark edebiliyordu; karşılığında ise manevî sezi lütfedildi. Gelecekten haber verebiliyor ve hiç tanışmadıklarına adlarıyla hitap edebiliyordu.
Aziz Anthimos manastır hayatına girdiğinde aşağı yukarı yirmi yaşındaydı ve bir süreliğine Kutsal Dağ’da (Agion Oros) yaşadı. Kör olmasına rağmen, Yunanistan ana karasında ve adalarında misyonerlik seyahatleriyle dolu bir hayat üstlendi. Bir yerden diğerine giderek İncil’i öğretti, hastaları iyileştirdi, birkaç manastır kurdu. Bir keresinde kendisi tüm hayatı boyunca kör kalmasına rağmen dualarıyla kör bir kadının gözlerini iyileştirdi. Tüm bu muhteşem hizmetleri boyunca, katı çileciliğini de muhafaza etti; çok az yedi, bir tahtanın üzerinde ya da yerde yattı.
1782 yılında, onun her zamanki gemi seyahatlerinden birinde, gemiciye “Allah’ın isteği kendimle endişelenmem değil (Üstlenmiş olduğu görev) ama geri dönüp manastırımda öleceğim” diyerek, rotayı Kefalonya’ya çevirmesini söyledi. Dönerken hastalandı ve manevi çocuklarını yanına çağırdı. “Çocuklarım, benim için Rab’in emrettiği yere gitme zamanı geldi. Ölüm hepimiz için ve ondan korkmaya hiç gerek yok. Önemli olan manastır yeminlerinizi ve verdiğiniz sözleri tutup tutmadığınızdır. Bu hayatta önemli olan tek şey Allah’ı memnun etmek ve ruhlarınızı kurtarmanızdır.”. Bunu demesiyle, elli dört yaşında barış içinde ebedî uykusuna yattı. 1976 yılında Aziz olarak onurlandırıldı.
Not: Bazen özel maksatlar için Litürji kutlamanın Ortodoksluğa aykırı olduğu söylenir fakat Aziz Anthimos’un annesinin örneği bize bunun hem geleneksel hem de tesirli bir uygulama olduğunu göstermektedir.
Ingilizceden Türkçeye çeviren Vasilis Gelbal
Kaynak : http://www.abbamoses.com/months/september.html
