Hıristiyan Mükemmelliği
Nissalı Gregorius’un vaazlarından
Rabbin iyilikseverliği bizleri, ilk ve en yüce ad olan Mesih in adı ile bağdaştırdı. Bu yüzdendir ki, kendimize “Hıristiyan” diyoruz.
Pavlus, başkalarından çok daha derin bir şekilde Mesih’i tanıdı ve davranışı ile Mesih’ten adını alanın nasıl olması gerektiğini açıkladı. O’nu öylesine dikkatle taklit etti ki, Mesih’in özelliklerini kendisinde açıkça gösterdi ve kalbindeki duyguları Mesih’in kalbindekileri’ ne dönüştürdü. Sanki konuşan kendisi değilmiş gibi. Bu ayrıcalığının bilincine nasıl vardığını kendi ağzından dinleyelim: “Mesih’in benim aracılığımla konuştuğuna dair kanıt istiyorsunuz” (II. Kor. 13,3). “Artık ben yaşamıyorum. Mesih bende yaşıyor” (Gal. 2, 20).
Mesih adı için Allah’ın gücü ve bilgeliği olduğunu söylediğinde, Allah’ın içinde yaşadığı erişilmez barış ve ışık diye adlandırıldığında, ceza ve kurtuluş, yüce kahin ve Paskalya, ruhların aracısı, yüceliğin görkemi ve tanrısal söz, yüzyılların yaratıcısı, tinsel gıda ve içki, inancın temeli, temel taşı, taş ve su, görünmeyen Allah’ın imgesi ve yüce Allah. Kilise kurumunun başı, yeni yaradılışın başlangıcı, uyuyakalanların yeniliği, yeniden dirilenlerin örneği ve birçok kardeşin ilk doğanı, Allah ile insanlar arasındaki aracı, onur ve yücelik tacını taşıyan tek doğan Oğul, yüceliğin efendisi ve her şeyin başlangıcı, adaletin Kralı ve bundan başka barışın Kralı, tüm Kralların Kralı, hiçbir hududun sınırlandırılmadığı krallığın sahibi diye nitelendirdiğinde Mesih adının ne denli güçlü olduğunu bize göstermiştir.
O adı bu gibi ve benzer deyimlerle tanımlamıştır. Bunlar öylesine çok ki, sayılmaları hiç kolay değildir. Tüm bu deyimlerin arasında bir karşılaştırma yapılırsa ve her birinin anlamı kavranabilirse o zaman bunlar İsa adının, sözlerle açıklanamayan yüceliğini ve takdire değer gücünü bize gösterebilecekler. Nedir ki salt kalbimizin ve aklımızın anlayabileceğini açıklayabilecekler.
Rabbimizin iyilikseverliği şu halde, bizleri ilk ve en yüce, en tanrısal olan bu ad ile bağdaştırdı. Mesih’in adını taşıyan bizler kendimize “Hıristiyan” diyoruz. Bunun zorunlu bir sonucu olarak bu sözcükte dahil olan tüm kavramlar, herhangi bir şekilde taşımakta olduğumuz ad ile ifade edilebilirler. Kendimizi Hıristiyan” diye adlandırmamız bir sahtekarlık sanılmaması için, yaşamımızın bunu doğrulaması ve buna tanıklık etmesi gerekmektedir.
Kaynak: Meryemana.net
