Vaaz (Galatyalılar 1:11-19)
MESİH’İN DOĞUMUNDAN SONRAKİ PAZAR İÇİN ELÇİLERİN MEKTUPLARINDAN OKUMA ÜZERİNE VAAZ (Galatyalılar 1:11-19)
Elçi Aziz Paul, Galatyalılara yazdığı mektubunda kendilerine vaaz ettiği İncil’in insan yapımı değil Mesih yapımı olduğunu açıklıyor ve bu amaçla, kendi yaşamındaki olaylardan elde ettiği argümanları kullanıyor.
İlk önce, aslen Mesih’in düşmanı olduğunu itiraf eder: “Tanrı’nın kilisesine son derece zulmettim ve onu yok etmeye çalıştım” (ayet 13). Pavlus’un bununla söylemek istediği şey; Mesih’e karşı bu kadar düşmanca davrandığına göre, nasıl olur da Mesih hakkında kendiliğinden vaaz verebilirdi? Esasen şunu söylüyor: Size vaaz ettiğim İncil’in benden kaynaklanmadığını anlayın; size öğrettiğim kelimeler kendi kelimelerim değil.
İkincisi, İncil’i bir başkasından almadığı fikrini ortaya koyuyor. Önce Şam’da yaşadı, ardından bir süre Arabistan’ın çölünde yaşadı ve birkaç yıl sonra Kudüs’e gitti (Elçiler çoktan oradan ayrılmıştı). Daha sonra tanıştığı tek kişinin Petrus olduğunu ve onunla sadece 15 gün Kudüs’de kaldığını söyleyerek devam ediyor. Pavlus bunu söyleyerek aslında Petrus’un kendisine İncil’i öğretmesinin birkaç gün içinde imkânsız olduğunu ima ediyor. Her halükârda, buna gerek yoktu çünkü İncil’i dünyaya vaaz ediyordu zaten; Tüm bu sözler “Kardeşlerim, yaydığım müjdenin insan uydurması olmadığını bilmenizi istiyorum” demektir. (ayet 11)
O zaman Allah’ın Elçisi, bu Rab’den gelen neşe dolu mesajları kimden aldı ve insanlara iletti? Pavlus bu soruya şöyle cevap veriyor: “Ben bu müjdeyi insandan almadım, kimseden de öğrenmedim. Bunu bana İsa Mesih açıkladı.” (ayet 12). Beni daha annemin rahmindeyken seçip lütfuyla çağıran Tanrı, uluslara müjdelemem için Oğlunu bana göstermeye razı oldu. (15-16 ayetlerine bakın).
Pavlus, bize vaaz ettiği İncil’i şüphesiz Mesih’ten aldığını söyler ve bu yüzden onu “İsa’nın İncili” olarak adlandırır (1 Korintliler 9:12 ve başka yerler). Elçi Pavlus da, öğrettiği her şeyi Mesih’ten aldığından kesinlikle emin. Bu nedenle, öğrettiği Mesih İncili’nde hiçbir değişikliğe izin vermiyor. İncil uğruna zulmedilmeye, taşlanmaya, hapse atılmaya ve herhangi bir anda Müjde’ye sadık olduğunu kanıtlamak için ölmeye hazırdır.
Elçi Aziz Pavlus’un vaaz ettiği İncil tam olarak neydi? On iki Elçi’nin de Mesih’ten aldıkları İncil idi. İncil yazarı Matta’nın bize bildirdiği gibi, İsa’nın Kendisi, halk hizmetinde üç yıl boyunca vaaz ettiği şeydi: “Ve İsa gitti… Tanrı’nın krallığının müjdesini vaaz etti” (Matta 4:23).
O zaman neden Müjde, yani “neşeli haberler” diyoruz? İlettiği sevindirici mesajlar nelerdir? Bunlardan ilki, Nasıra’da Başmelek Cebrail’in Meryem Ana’ya dediğidir: “Ey Tanrı’nın lütfuna erişen kız, selam! Rab seninledir…“Bak, gebe kalıp bir oğul doğuracaksın, adını İsa koyacaksın. O büyük olacak, kendisine ‘en yüce Olan’ın Oğlu’ denecek.” (Luka 1: 28,31,32). Kurtarıcı İsa’nın doğduğu kutsal gecede, başka bir Melek Beytlehem’in çobanlarına mesaj iletir: “Size, tüm halk için büyük sevinç kaynağı olacak bir müjde getiriyorum: Bugün size, Davut’un kentinde bir Kurtarıcı doğdu. Bu, Rab olan Mesih’tir.” (Luka 2: 10-11). İsa’nın üç yıl boyunca yaptığı ve öğrettiği her şey insanlara sevinç ve huzur getirdi. Özellikle, Rabbin ölülerden görkemli dirilişi herkes için sevinç kaynağıdır. Mesih, insanın en büyük düşmanı olan şeytana karşı galip geldi. Mesih sonsuz ölümü mahvetti ve insanlığı günahtan kurtardı. İnsanoğlunu Allah ile tekrar bir araya getirdi, cennet kapısını açtı ve O’nun göksel krallığındaki ebedi hazzı bizim için güvence altına aldı. Kutsal Ruh’un aydınlanması altındaki dört İncil yazarı, kurtuluşumuz için en çok gerekli olan neşe mesajlarını, hepimizin bildiği ve okuduğu “MÜJDE” adlı Kutsal Kitap’ta kaydettiler.
Kardeşlerim, o zamanki Galatyalıların sahip olduğu türden hiçbir şüphe barındırmadığımıza eminim ve Elçi Pavlus’un ve diğer Elçilerin vaaz ettiği İncil’in Mesih’in öğrettiği Allah’tan ilham alan bir gerçek olduğunu biliyoruz. Ancak, bu yeterli değil. Rab ayrıca “Tanrı’nın Egemenliği yaklaştı. Tövbe edin, Müjde’ye inanın!” dedi. (Markos, 1:15). Ona inandıktan sonra “Dünyanın her yanına gidin, Müjde’yi bütün yaratılışa duyurun” dedi. (Markos 16:15). Bunun için, Aziz Pavlus “Yaşayışınız Mesih’in müjdesine layık olsun.” der. (Filipililer 1:27) Bu bizim günlük çabamız olsun, bu şekilde hayatımızın Mesih’in neşesi ile dolu olacağından emin olun. Yeni yıldan sizin için dileğim budur.
Metropolit Sotirios Trampas
