Yaratılış, her şeyin düzen ve uyum içinde hareket etmesini hazırlayan Tanrı’nın bilgili bir emelini açıklamaktadır
Mesih bu harika evrensel ahengin zirvesidir
Bakışımızı tüm dünyanın babası ve yaratıcısı üzerine sabitleştirelim ve harika, benzeri olmayan barış armağanları ve yararları ile özdeşleşelim. Aklımızda onları gözleyelim ve ruhumuzun gözleri ile bu denli özverili sevgisini inceleyelim. Her yaratığına karşı nasıl anlayışlı davrandığını düşünelim.
Yönetimi altında hareket eden gökyüzü barış içinde ona boyun eğmektedir; gündüz ve gece birbirleriyle çatışmadan onun çizdiği yoldan ilerliyorlar; güneş, ışık ve yıldızların korosu düzeni ile saptanan yörüngeleri izliyorlar: Yollarından sapmadan ve güzel bir ahenk içinde. İsteğine uygun olarak verimli olan dünya; insanlar, hayvanlar ve üzerinde yaşayan tüm canlılar için vaktinde bol gıda üretir, saptadıkları ile ilişkili olarak hiçbir uyumsuzluk ve değişiklik göstermeksizin. Aynı düzenlemeler içine girilmemiş dipleri ve yeryüzünün derinliklerini ayarlıyorlar. Emirleri ile kocaman ve hudutsuz deniz, limanlarında toplandı, ona konulan hudutları aşmadan ve Tanrı’nın emrettiği gibi hareket ederek. Çünkü şöyle dedi: “Buraya kadar geleceksin ve öte geçmeyeceksin, mağrur dalgaların burada duracak” (Eyüp 38, 11). İnsanlar ve ötesinde bulunan dünyalar için aşılmaz olan okyanuslar Rabbin aynı düzenlemelerine uymaktalar.
İlkbahar, yaz, sonbahar, kış mevsimleri usulüne uygun olarak birbirlerini izlerler. Rüzgar kütleleri gecikmeden ve tayin edilen zamanda görevlerini yaparlar. Zevkimiz ve sağlığımız için yaratılan daimi kaynaklar da insanların yaşamlarını desteklemek için hiç durmaksızın sularını sunarlar. En ufak hayvanlar bile barış ve uyum içinde birbirlerine sarılırlar. Yüce Yaratıcı ve her şeyin Rabbi tüm bunların barış ve uyum içinde yapılmasını emretti, herkese karşı her zaman cömertçe bağışta bulundu, Rabbimiz İsa Mesih’in aracılığı ile merhametine sığınan bizlere özellikle daha cömert davrandı. Yüzyıllar boyunca şan ve şeref O’nun olsun. Amin.
(Klemens [Roma’ lı’nın bir vaazından, Korintlilere Mektup, 19-20)
Kaynak: Meryemananet.
