Ölüler için vaftiz olanlar
- Korintliler 15 29-30: Diriliş yoksa, ölüler için vaftiz olanlar ne olacak? Ölüler hiç dirilmezse, insanlar neden ölüler için vaftiz oluyorlar? Biz de neden her saat kendimizi tehlikeye atıyoruz?
Bütün bölümün ölülerin dirilişinden bahsettiğini hatırlamakta fayda vardır. Bizi düşündüren ifade, “ölüler için vaftiz olanlar” ifadesidir.
Mektubu yazan Elçi Pavlus’un döneminin insanlarında epey yaygın olan, MS 5. yüzyıl civarına kadar yaşayan insanlarda çok yaygın olan bir deyimdir. Latince’den doğrudan çeviri olarak verilen bir Roma ifadesidir. O dönemde herkes, kelime kelimesine ölülerin lehine anlamına gelen “pro inferos” ifadesi hakkında bilgi sahibiydi. Fakat Latince’de inferi sadece ölüleri değil; genel olarak ölülerin dünyası olan Hades, ve dolayısıyla mezarın ötesindeki yaşam anlamına da gelmektedir.
Aziz İoannis Hrisostomos tarafından şöyle bir yorum yapılır:
Elçi Pavlus, ölüler için vaftiz edilenlerden söz ederken, ölüm sonrası hayat için vaftiz edilenleri kastetmektedir. Hıristiyanlar, -bölüm boyunca konuştuğu- ölülerin dirilişini ve ölümden sonraki ezelî/sonsuz yaşamı bekledikleri için vaftiz edilirler.
Ortodoks Kilisesi’ndeki vaftiz törenini sembolize eden şey de tam olarak budur. Vaftiz edilen kişi üç kez suya daldırıldığında, “eski adamı/benliğini” suyun altında “gömer” ve üç kez vaftizhanenin suyundan yenilenmiş bir şekilde çıkar, yani “yeni adamın/benliğinin” Mesih’in adamının “doğmasına” izin verir. Vaftiz bir diriliştir, ilk dirilişimizdir, ruhsal dirilişimizdir. İkincisi, doğal ölüm ve ölü bedenlerin dirilişidir.
Elçi Pavlus’un bu ayette söylemek istediği şey şudur: ikinci diriliş yoksa, o zaman ilk dirilişimiz, yani vaftiz, faydasızdır. Fakat, vaftizin güçlü tecrübesi aynı zamanda ölülerin diriltilmesinin de garantörüdür. Bu nedenle daha ileride Elçi Pavlus şu şekilde devam eder:
“… Senin ektiğin tohum ölmedikçe yaşama kavuşmaz ki! Ektiğin zaman, oluşacak olan bitkinin kendisini değil, yalnız tohumunu, buğday ya da başka bir bitkinin tohumunu ekersin.”(1.Korintliler 15: 36-37)
Özetle; tıpkı tek bir taneden birden fazla meyveli bir bitkinin çıktığı gibi, ölülerin dirilişiyle de bozulmayan ve ezelî/ebedi bir beden ortaya çıkar.
Ölüler için vaftiz olanlar
