Bu söz güvenilir ve her bakımdan kabule layıktır
(1. Timoteos 4:9).
Bugünkü havarisel pasajımızda Havari Pavlusʼun Timoteosʼa 1. Mektubuna alıntı yapılmaktadır. Timoteos, Havarinin adanmış öğrencilerinden ve sadık paydaşlarından birisiydi. Efes Episkoposu olarak hizmet eden Timoteosʼun yaşamı iman şehitliği ile son buldu.
Pasajımızın başında Pavlus, ona sözünün güvenilirliği, onu tamamen kabul etmeye değer olduğu hakkında yazıyor. Bu ifade, pasajın önceki ayeti ile bağlantılıdır ve dindarlığın, yani imanın ve İncil ahlakının, şimdiki yaşamımızda olduğu kadar gelecek yaşamımızdaki yararından bahseder.
Bundan dolayı Aziz Pavlus “Çalışıyoruz, çaba gösteriyoruz; çünkü umudumuz diri Tanrıʼyadır. O bütün insanların, özellikle inanlıların kurtarıcısıdır” (1. Timoteos 4:10) diyerek devam eder. İmanlının dindarlığa, yeni yaşam biçimine bağlılığı ve Tanrıʼnın gerçeğine olan umudu, yaşamına başka boyutlar ve ilham verir.
Tüm insanların kurtarıcısı Tanrı
Havari Pavlus, tüm insanların kurtuluşu için Tanrıʼnın iradesiyle ilgili olan Tanrıʼnın en büyük armağanını vurgular. Kurtuluş, Haçʼı ve Dirilişi aracılığıyla “yeryüzünün ortasında” (Mezmur 73:12), eserini tamamlayan Tanrıʼnın işidir ve bu anlamda “tüm insanların kurtarıcısıdır.”
Bununla birlikte Kurtuluş insanın işbirliği olmaksızın başarılamaz. İşte bu nedenle, Tanrıʼnın kendilerine yaptığı çağrıya yanıt vererek kurtulmak isteyen, çaba gösteren bireyler kurtuluşa erişecektir. Bunlar, İsa Mesih’in yaşamına ve ölümüne bilinçli olarak katılan ve “sonsuz yaşamın” yaşam ekmeğiyle beslenen “imanlılardır.”
Aziz Pavlusʼun öğrencisine bizzat buyurduğu ve öğretmesini istediği şeyler bunlardır. Hatta Aziz Pavlus, MS 65 yılı civarında Timoteosʼa mektubunu yazdığında, Timoteos yaklaşık 35 yaşlarında, gayet genç birisiydi ve buna bağlı olarak gençliğinden dolayı kimsenin onu küçümsememesi gerektiğini vurguluyor.
“İman edenlerin örneği”
Bu nedenle Timoteos, öğretmeninin tavsiyesine göre, Aziz Altın Ağızlı Yuhannaʼnın da yorumladığı gibi “iman edenlerin örneği”, yani “imanda, yaşayışta, ruhta, sevgi ve paklıkta örnek” haline gelmelidir. Tabii ki, bu sadece tek başına etik, doğru değişim ve dönüşüm örneği ile ilgili değil, esasen insanın varoluşunda yani insanda Mesih’in belirmesi ile ilgilidir. Bu nedenle Pavlus, kendisini Hristiyan yaşamının seçkin bir örneği yapacak yönergelere dikkat çekiyor:
“Söz söylemekte”, öğretinin imanlılara öğretilmesi ve kilise dışındaki Hristiyan tanıklığı anlamına gelir. Ayrıca, başkalarıyla tartışırken dikkat etmemiz gereken noktalar anlamına da gelir. Her ne kadar hak etmediğini düşünsek de insan için söylenecek güzel bir söz, Tanrı sevgisinin sunulması ile insanın varlığında iyileştirici bir etki yaratır. Tam aksi düşünüldüğünde, örneğin aşağılayıcı bir konuşma, insanın ruhunda ciddi yaralar açabilir.
“Yaşayışta”, insanlarla doğru iletişimi yok eden egoizm’e karşı mücadele etmekle ilgilidir. Mesih’in alçakgönüllülüğünün ve sevgisinin gücü ile karşısındaki bireyin Tanrı’nın suretinde olduğunu kabul etmek demektir.
“Sevgide ve ruhta” İsa Mesih’in örneğinde yaşayan kişi, Tanrıʼnın sevgisini kucaklar ve varlığı, Kutsal Ruhun varlığından yaşam bulduğu için ruhsal bir kişilik edinmiş olur.
“İmanda ve paklıkta” Mesih’in ikamet etmesini kabul eden insanın yanıtı olarak doğru ve yaşayan imandan bahsediyor. Buna ilaveten insanın Mesih’in sevgisini kabul edebilmesi ve onu komşusuna sunabilmesi için gereken ruhsal temizlik ve paklıktan söz ediyor.
Pavlus, sonunda Timoteosʼa, ilerleyişinin herkes tarafından görünür hale gelmesi için bu konuları çalışmasını, bunlarla ilgilenmesini öneriyor. Çünkü insanın gelişiminin içeriği Rabbin yaşamı ile paydaş olmakta bulunur.
Arhimandrit N. K. Foni Kiriou (Rabbin Sesi) 4 numaralı broşüründen alıntılanarak tercüme edilmiştir. 22 Ocak 2023
Bu söz güvenilir ve her bakımdan kabule layıktır
