Havarilerin Mektuplarından Okuma Üzerine Vaaz(48)
RABBİN KUTSAL VE YAŞAMVEREN HAÇ’IN YÜCELTİLMESİNDEN
SONRAKİ PAZAR
15 Eylül 2019
(Galatyalılara Mektup 2: 16-20)
Bugün, Haç’ın Yüceltilmesinden sonraki Pazar günü, Rab’bin bize Kutsal Kurbanı aracılığıyla sunduğu lütuflarını tekrar hatırlıyoruz. Rab, Golgota’da çarmıha gerildi ve orada, günahın yasa tanımazlığını Kendi üzerine alındı: her insanın kişisel günahlarını ve bütün insanlığın günahlarını. Çarmıha gerilme ile günahlar İsa Mesihle birlikte Haç’a çivilendiler: Mesih’in çarmıha gerilmesi ile yok edildiler. Ya da 6. Saatin Duasında denildiği gibi, Rabbimiz İsa Mesih «…Kutsal Haçı ile günahlarımızın elyazmasını yırttı ve onunla karanlığın hükümranlıkları ve efendileri üzerinde zafer kazandı».
Mesih’e inanan her insan vaftiz edildiği anda günahlarından arınıyor, bütün eski günahları yok oluyor ve vaftiz sularından çıktığında, Mesih’te yeni hayata başlıyor. Gerçekten, vaftiz sırasında biz Mesih’in ölümü ve gömülmesine paydaş oluyoruz. Aziz Pavlus yazdığı gibi: «…günahlı varlığımızın ortadan kaldırılması için eski yaradılışımızın Mesih’le birlikte çarmıha gerildiğini biliriz.» (Romalılar 6: 6). «Bir kimse Mesih’teyse, yeni yaratıktır» (2 Korintliler 5:17).
Kutsal Elçi Pavlus, kendisinin içinde yaşayan ve eyleyen Mesih’in lütfundan bahsediyor. Kendisini Mesih’in ellerine teslim etti. Yaptığı her şeyi Rabbin isteğine göre yapıyor.
Nereye gideceğine ve ne yapacağına karar verip vermemesine bakılmaksızın, Mesih ona rehberlik ediyor. Aziz Altınağızlı Yuhanna Elçi Pavlus’un bu sözlerini şu şekilde açıklıyordu: «Pavlus her şeyi Tanrı’nın isteğine göre yaptığı için «Mesih’te yaşamak» demiyordu, daha çok – …«Mesih bende yaşıyor» (diyordu). Mesih onda olduğu için Elçi Pavlus Tanrı’nın isteğine göre hareket ediyordu.
Bu büyük lütuf sayesinde, Elçi Pavlus’un hayatı tamamen değişti: bütün hayatı Mesih’e olan inanç ışığında aydınlatıldı ve o, ondan ilham alıyordu. Elçinin hayatı, birçok yönden başkalarının hayatına benziyordu: hayatını idame etmek ve yemek kazanmak için çalışmak zorundaydı. Ancak onun içinde Mesih’in insanları sevdiği, günahkârları sevdiği inancı o kadar güçlüydü ki, Mesih’in kendisi için çarmıha gerildiğini hissediyordu! Elçi Pavlus bunu, Galatyalılara mektubunda şu şekilde anlatıyor: «Mesih’le birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor. Şimdi bedende sürdürdüğüm yaşamı, beni seven ve benim için kendini feda eden Tanrı Oğlu’na imanla sürdürüyorum.” (Galatyalılar 2:20)
Kardeşlerim, Havari Pavlus’un ulaştığı manevi yüksekliği anlayabildiğimizde, insanlar ve melekler tarafından yüceltilmesinin sebebinin, onun kendi iradesini Mesih’in iradesine tamamen bağlı kılması olduğunu anladığımızda, Hristiyan yaşamının tüm gücünü anlayabileceğiz. Mesih’in yolunu seçen, söz ve eylemlerde Tanrı’nın iradesini yerine getiren kişi, her şeyde başarılı olacaktır. Bunun ispatı, yalnızca Kutsal Elçi Pavlus’un hayatı değil, aynı zamanda sosyal statülerinden bağımsız olarak, yüzyıllarca Tanrı’nın azizlerinin hayatıdır. Bizler onların yaşamlarını ve harika işlerini takdirle anıyor ve dualarını, yardımlarını ve şefaatlerini istiyoruz.
Ancak, bunu yaptığımızda bile, bir zorlukla karşı karşıyasınız. Teorik olarak Hristiyan yaşamını kabul ederek, pratikte, kendi ruhsal mücadelenize bakarsak, her şey daha karmaşık hale gelir: kişisel zayıflıklar, şeytani ayartmalar bizi Tanrı hakkındaki düşüncelerden uzaklaştırır. Tanrı’ya olan arzumuzu kaybediyoruz ve içimize şüphe düşüren sesler duyuyoruz. Bu sesler, Müjdenin bugünün yozlaşmış toplumunda bugün uygulanamayacağını söyleyerek bizi caydırmaya çalışıyor; herkesin Elçi Pavlus gibi olamayacağını, bunun imkânsız olduğunu söylüyorlar!
Bütün bunlar Mezmur Yazarı’nın dediği gibi “suç işleyenlerin fesadına bulaşma(yı haklı gösterme)” girişimlerinden başka bir şey değildir (140/141: 4). Elçi Pavlus’u örnek almak hakkında konuştuğumuzda, mucizeler yaratmadan veya üçüncü kat cennete yükselme kabiliyetinden bahsetmiyoruz. Kesin olarak yapabileceğimiz şey O’nun inancını, sevgisini ve Mesih’e itaatini örnek almaktır. Milyonlarca Hristiyan, tam bu şekilde Elçi Pavlus’u örnek almıştır.
Yolumuzda yalnız değiliz, çünkü her birimize Tanrı’nın lütfu verilmiştir. Her Şeye Gücü Yeten Rab için her şey mümkündür! Bize kalan sadece, Rabbin her birimize uzattığı elini tutmayı istemek ve İsa Mesih’in her birimiz için belirlediği yoldan, O’nu örnek alarak ve O’nun Söz’ünü takip ederek yürümektir. Âmin.
