| Tanrı Krallığının tezahürü

Tanrı Krallığının tezahürü

Kilise bu Pazar günü, yani, Rab’bin Doğuş bayramı kutlamalarının tamamlandığı bu gün, Epifani Bayramından (Mesih’in Vaftizi) önceki Pazar gününe mahsus pasajın okunmasını saptamıştır. Bu okuma pasajı Elçi Pavlus’un Timoteos’a yazmış olduğu mektubundan alıntılanır ve özellikle kişisel bir karaktere sahiptir. Elçi Pavlus, söz konusu bu mektubu kaleme alırken, yeryüzündeki ömrünün sonunun yaklaştığını bilmekteydi ve bu yüzden de Elçisel çalışmalarının kısa bir özetini vererek, Timoteos’tan Markos’u bulmasını ve onunla birlikte kendisini ziyaret etmelerini istemektedir (2. Timoteos 4:9-11). Bu nedenle de 2. Timoteos Mektubu’nun Pavlus’un iman şehitliğinden az biraz zaman önceki dönemde, yani MS 66 yılının sonlarına doğru ya da 67 yılının başlarında kaleme alınan Timoteos’a ikinci mektubun Roma’dan yazıldığı düşünülmektedir. Bu, Elçi Pavlus’un ölümünden önceki son eseri, yani, onun “kuğu şarkısı” olarak kabul edilir.

Seçilmiş olan pasajın son ayetinde Tanrı’nın “görünmesine” atıfta bulunulur. Epifanya veya Theofania yortusu, İsa Mesih’in yaşayan Tanrı’nın Oğlu olarak Şeria Irmağında vaftiz edilmesinde tezahür etmesi, Tanrı’nın görünüşünün gizemiyle ilişkilendirilir. Tabi ki Elçi Pavlus, sözkonusu okuma pasajımızda yukarıda bahsedildiği üzere Mesih’in tezahüründen bahsetmez ama “dirileri ve ölüleri” yargılamak için geleceği, O’nun ikinci ve görkemli gelişine değinir.

Elçisel mücadeleler

Elçi Pavlus, yaklaşan sonunu göz önünde bulundurarak, yüreğinden Tanrı’ya ve insanlara duyduğu üstesinden gelinmez sevginin ortaya çıkardığı duyguları coşkuyla ifade eder. Bu sevgi, Elçisel mücadeleleri ve kendi özverisiyle insanların kurtuluşuna aracılık ettiği bir hizmetti.

Timoteos’a “çünkü kanım adak şarabı gibi dökülmek üzere. Benim için ayrılma zamanı gelmiştir. Yüce mücadeleyi sürdürdüm, yarışı bitirdim, imanı korudum” (2. Timoteos 4:6-7) ifadelerini yazmıştır. Elçisel görevleri nedeniyle Pavlus, açlık ve susuzluk, çıplaklık ve deniz kazaları, korkular ve tehlikeler, tutuklanmalar ve yaralanmalar, dayaklar ve kamçılanmalar, taşlanmak ve sürekli ölüm tehdidi gibi birçok acıya katlandı (2. Korintliler 11:23-28), ancak hepsini ona ilahi güç veren Mesih’in aracılığıyla aştı (Filipeliler 4:13). O, Kiliselerin öğretmeni, milletlerin elçisi, ışığın müjdecisi ve lütfun hizmetkârı olarak öne çıktı. Mesih’i her bireyden daha fazla sevdi ve üçüncü göğe kadar çıktı (2. Korintliler 12:2). Aziz Altın Ağızlı Yuhanna’nın da ifade ettiği üzere: “hiç kimse Mesih’i Pavlus’tan daha fazla sevmedi; hiç kimse onun gösterdiği çabadan daha büyük bir çaba göstermedi; hiç kimse daha fazla lütuf ile ödüllendirilmedi.”

Pavlus, şehitliği aracılığıyla tüm varlığını, insan ırkını yani “ilk Âdem’i ve ondan gelenleri” kurtarmak için şehitlerin lideri Olan ve Kutsal Golgota’da çarmıhta Ölene sunmak üzere Tanrı’nın sevgisi ve isteğiyle teslim olmaya hazırdı.

Elçisel kurtuluş öğütleri

Elçi Pavlus, öğrencisi Timoteos’a Mesih’e ve O’nun Kilisesine hizmet etmesini ve çalışmasını öğütleyerek elçilik hizmetinin zahmetlerini özetleyerek dört başlık altında toplar:

A) “Her durumda ayık ol” (2. Timoteos 4:5). Ayık ve dikkatli ol ki her şeyi Tanrı’nın emirlerine ve isteğine göre yapasın. Her insan kendi dünyasal yolculuğuna dikkat etmelidir. Varlığını kendi doğasındaki güçlere değil ama güvenle Mesih’in sevgisine ve iradesine teslim etmesi için kesintisiz uyanıklık gerekmektedir. Dikkat ve ayıklık, sadece toplumsal çevrenin yarattığı çeşitli engellerde değil insanın Tanrı’nın gerçeğine yabancılaşmaması ve uzaklaşmaması için bireyin kendi öz yeterliliğinde ve bencilliğinde araması gerekmektedir.
B) “Sıkıntıya göğüs ger”. İnsanın bencilliği bize alçakgönüllülüğün uç noktasını öğreten Rab’bin varlığıyla aşılır. O zaman imanlı birey, Mesih’in İncili uğruna her türlü zorluğa, aşağılanmaya, haksızlığa ve üzüntüye hazırdır. Yine imanlı birey, Mesih’in İncili aracılığıyla, Mesih’in sevgisi için her türlü zorluğa ve denenmeye sevgi ve özgürlük ile dayanmak anlamına geldiğini deneyimler.
C) “Müjdeci olarak çalış” İncil’in yayılması için kendi varlığın, uyanıklığın, sıkıntının aracılığıyla insanları İncil’in imanına, lütfuna, neşesine, kurtuluşuna çekmek için Rab’bin kendisine bırakmak önemlidir.
D) “Görevini tamamla” Tanrı’nın hizmetinde görevini yerine getir, alamına gelir. Elçi Timoteos ve İncil’in her işçisi Mesih’in gücü ve sevgisiyle kendisine verilen kilise hizmetini layıkıyla tamamlaması gerekmektedir. Engeller, şeytanın tuzakları ve bazı insanların tepkileri ne kadar zorlayıcı olursa olsun, Tanrı’nın yüceliği ve insanların kurtuluşu için çobanlık ve misyonerlik hizmetini yerine getirdiğinin farkında bir biçimde Rab’be yönelerek Tanrı’nın kendisine verdiği görevi özenle ve gayretle yerine getirecektir.

Rab’bin Doğuş Bayramı ve Tanrı’nın Tezahürü Bayramına katılımımız zihnimizi ve kalbimizi genişletsin ki, Tanrı Sözünün Işığı, O’nun sonsuz sevgisi ve yaşam veren kutsal Sakramentleriyle yeniden doğmuş olalım.

Yeni yıl ve yaşamımızın tüm yılları bereketli ve kutsanmış olsun!

Arhimandrit N. K. Foni Kiriou (Rab’bin Sesi) 53 no’lu broşüründen alıntılanarak tercüme edilmiştir. 31 Aralık 2023