Ebedi yaşam beklentisi
Bugün ayinde okuduğumuz İncil pasajında, İncil yazarı Lukas, İsa Mesih’in büyüdüğü şehir olan Nasıra’ya nasıl gittiğini, Şabat günü sinagoga girdiğini ve vaaz vermeye başladığını anlatıyor. Kendisine Peygamber Yeşaya’nın kitabı verildi. Peygamberin, yüzyıllar önce Mesih’in kişiliği hakkında öngördüğü sözler, o gün yerine gelmekteydi. Yeşaya’nın peygamberlik sözleri, Mesih’in dünyadaki misyonunu tanımlar ve bu misyon, Kilise’nin faaliyetleri sayesinde devam eder.
Tanrı’nın İnsanla Antlaşması
Mesih, sevincin kaynağıdır. Dünyaya günahın acısını kaldırmak ve kurtuluşun sevincini sunmak için geldi. Rabbin buyruklarını, onları bir amaç veya insanın gururlu öz-doğruluğu için bir araç olarak değil, insanı kurtuluşuna, yani Üçlü Birlik Tanrısı’nın ve O’nun yaratıklarının mükemmel sevgisine yönlendirmek için verdiği açıktır.
Bu nedenle, Tanrı’nın insanla bir “antlaşma” kurduğunu söyleyebiliriz. Tanrı ona ilahi lütuf gönderdiğinde, insanın hayatında Tanrı’nın yasasını yerine getirmesi için bir gayret ve ilahi ilham gelişir. İşte o zaman, insanı kurtuluş yoluna yönlendiren mücadele başlar.
Formun Üstü
Formun Altı
Mesih, esirler için kurtuluş, körler için görme, ezilenler için özgürlük getirmeye ve yeni bir ruhani dönemin başlangıcını ilan etmeye geldi. Kutsal İncil’i hayatımızda uygulamaya çalıştığımızda, bu kadar mükemmel bir Tanrı ile emirlerde tarif edildiği gibi yaşayamayacağımızı ve ayrıca Tanrı’sız da yaşayamayacağımızı deneyimle anlayacağız.
Günahın Bağlarından Kurtuluş
Tanrı, insan olup, yüceliğinden “soyunmak” (kenosis), yoksul düşmek, yargılanmak, çarmıha gerilmek, Hades’e inmek, ölüler arasından dirilmek ve Göklere yükselmek için yeryüzüne geldi. Öyle ki kenosis sırrı aracılığıyla O’nun güç, kuvvet, otorite, egemenlik, kınama veya ceza olmadığını açığa çıkarsın. O, sevgisi aracılığıyla ve sevgisi sayesinde insanlığı kurtarmak, tüm hastalıklarımızı taşımak, tüm günahlarımızı üstlenmek ve bizi günahlarımızdan özgür kılmak için geldi.
Tanrı’nın Sevgisini görmek
Hristiyan yaşamı, kutsal umudun beklentisini ve Tanrı’nın görkeminin tezahürünü ifade eder. Umudu canlı tutmayı, İncil’in umuduna sürekli bağlı kalmayı (Koloseliler 1:23) ve “görkem umudunda övünmeyi” (Romalılar 5:2) ifade eder. Tanrı’nın çağrısında, her gün Mesih’in kelamı ve sırrı aracılığıyla ilan edilen Hristiyan umudu açığa çıkar. Bunun içinde yaşamak isteyenler, Tanrı’nın bu çağrısını, O’nun gerçeğinin kelamını, O’nun İncil’inin kelamını kabul etmelidir. Bir yaşam biçimi olarak Hristiyan varlığı, özgürlük ve kurtuluş ile özdeşleşir. Özgürlük, bizim servetimiz ve büyük beklentimizdir. Beklediğimiz görkem, ebedi yaşamın özgürlüğünün ihtişamıdır, Tanrı’nın sevgisinin vizyonudur.
† Ὁ Φ. Ἀ. Foni Kiriou (Rab’bin Sesi) 35 no’lu broşüründen alıntılanarak tercüme edilmiştir.
1 Eylül 2024 Pazar
