İnsanın Mesih aracılığıyla aklanması
Bugünün elçisel okuması, elçi Pavlus’un Romalılara yazdığı mektuptan alıntıdır. Pavlus bu pasajda sözüne Rabbin çarmıhta kendini feda etmekten ve Dirilişinden kaynaklanan insanın Mesih’te aklanmasından başlar. Aklanma, insanın günahlarından kurtulması ve Tanrı’nın gözünde doğru, yani hoşnut olmasını sağlayan Tanrı’dan gelen bir karardır.
Mesih, “suçlarımız için ölüme teslim edildi ve aklanmamız için diriltildi” (Romalılar 4:25). Öyleyse, Kutsal Kitap’taki kullanımına göre ve teolojik bir terim olarak aklanma, insanın kurtuluşu ve yeniden doğuşu, yani iman yoluyla Mesih’le birleşmesi anlamına gelir.
Ne de olsa aklanma, kurtuluş, insanın Tanrı’ya olan mutlak güveni ve sevgisinin bir ifadesi olarak, yaşayan imanla işbirliği içinde bulunduğu Tanrı’nın Lütfunun bir eylemidir.
Mesih’e iman
İsa Mesih’e iman, müminin, Baba’nın dünyayı kurtarmak için gönderdiği Kişi’yi Rab’bin şahsında tanıdığı anlamına gelir. Bu, O’nun sözlerini “sonsuz yaşamın sözleri” (Yuhanna 6:68) olarak kabul ettiği, Krallığı için her şeyi riske attığı, Mesih’i kazanmak için her şeyi kaybetmeyi göze aldığı anlamına gelir. İsa Mesih’e iman, “Tanrı’da yaşayanın sevgide yaşadığını” bilmek ve “Tanrı sevgidir” (1 Yuhanna 4:16) diye ikrarda bulunmak demektir. İman yoluyla, Mesih’in hayatını yaşama ve Kutsal Ruh’un armağanlarının ortakları olma yeteneğine sahip oluyoruz.
Mesih’te selamet
Elçi Pavlus, insanın Mesih’te aklanmasının etkisini, insanın varoluşundaki esenliğin varlığıyla ilişkilendirir. Selamet ancak günah ile rahatsız edilen ve varoluşun birliğini bozan tüm insan güçlerinin uyumlu işleyişiyle ilgilidir. Çünkü günah, “benliğe dayanan düşünce” (Romalılar 8:7) ve “dünya ile dostuluk kurma durumu” (Yakup 4:4) olarak, insanın Tanrı ve komşusu ile ayrılığına, yabancılaşmasına neden oldu ve olmaya da devam ediyor. İnsanda esenliğin elde edilmesi, Mesih’le kişisel birlikteliği aracılığıyla gerçekleştirilir çünkü Mesih bize Tanrı’nın ne şekilde var Olduğunu (yani Ezeli ve Ebedi Olduğunu, Üçlübirlik olduğunu, Sonsuz ve Mükemmel olduğunu) ayrıca O’nun Varoluşunun Kutsallığını da (yani tüm erdemlere sahip olduğunu ve O’nda hiçbir kötülüğün Olamdığını) açıkladı.
Mesih, sevgisiyle bizi “Tanrı suretinde” yaratılışımızın gerçeğine ikna eder. Ve böylece mümin bencilliğin dar sınırlarından çıkar. Varlığının Tanrı’nın bir armağanı olduğunu ve içinde “çarmıhta akıtılan kan aracılığıyla” (Koloseliler 1:20) yeryüzünde ve gökte esenlik sağlayan O’nun suretini taşıdığını kabul eder. Buna ek olarak, varoluştan bir arada varlığa, Tanrı ve diğer insanlarla sevginin paydaşlığına götürülür.
Esenlik, birçoklarını tek bedende birleştirir, yokluğunda ise birini (tek olanı) çoklara böler. Mesih’in barışı, insan yaşamının tüm boyutlarını ifade ettiğinden, tam da bu barışı yaşayarak, mümin tüm dünyayla barışır. Suriyeli Aziz İshak, “içinizde huzur olursa yer ve gök sizinle esenlik içinde olacak” diyor.
Ayartılmalar ile övünmek
İmanlı, Elçi Pavlus’un mektubunda vurguladığı gibi, yalnızca Mesih’in yüceliğine katılma ümidiyle değil, aynı zamanda çeşitli denenmeler ve sıkıntılarla da övünür, çünkü denenmeler insanın yukarı doğru gidişine (ruhen gelişmesine) katkıda bulunur. Aziz Antonios, “Denenmeler ortadan kaldırılırsa kimse kurtulamayacak” derdi. İnsan komşuları tarafından üzüntüye uğrayabilir ve acı çekebilir. Bununla birlikte, Mesih’le olan paydaşlığı, kalbinin alanını daraltmamasına (darlık) yardımcı olur. Başka bir deyişle, kedere neden olan komşusuna sempati duymaktan ve sevmekten vazgeçmemek. Böylece imanlı, sabra, imtihan edilmiş karaktere ve ümide sevk edilir. Umut, Kutsal Ruh’un bir armağanı olarak insanı hayal kırıklığına uğratamaz, yaşayan inançtan gelen kalıcı bir iyimserlikle onu taçlandırır. Ve son olarak, Kutsal Ruh’un bize verdiği, kalplerimizi doldurduğu ve Tanrı’nın taşan sevgisi, tüm bunlara tanıklık ediyor ve onaylıyor.
Arhimandrit N. K. Foni Kiriou (Rab’bin Sesi) 26 nunaralı broşüründen alıntılanarak tercüme edilmiştir. 25 Haziran 2023
