Kutsal Haç ve imanlılar
Bu Pazar günü biz Pasklaya öncesi Büyük Oruç’un ortasındayken, Kilise, Rab’bin ilahi ve hayat veren Haçını kilisenin ortasında yükseltiyor ve bizi ona tapınmaya çağırıyor. Başka bir deyişle, kurtuluşumuz için kendini kurban olarak sunan Mesih’e sevgimizi, inancımızı, bağlılığımızı ve minnettarlığımızı ifade etmeye çağırıyor çünkü İzmirli Aziz Polikarpos’un Filipililere yazdığı mektubundaki gibi, “Haç üzerinde sunulan kurbanı ikrar etmeyen şeytandan gelir”.
Günün elçilerin mektuplarından seçilen pasajı, Rab’bin şahsına olan inancımızı pekiştirmemize yardımcı olur. Pavlus şuna dikkat çeker: “Gökleri aşmış olan büyük baş kâhinimiz Tanrı’nın Oğlu İsa varken, açıkça benimsediğimiz inanca sımsıkı sarılalım” (İbraniler 4,14). Rab’bin başkahinlik görevi, dünyanın yaşamı ve kurtuluşu, insanın günahının aşılması, iyileştirilmesi ve yenilenmesi için sunulan çarmıhtaki gönüllü fedakarlığından kaynaklanır. Mesih’in çarmıhta kurban edilmesiyle, değeri Mesih’in kurban edilmesinin ön bildirimi olarak kabul edilen Eski Ahit’teki tüm kurbanlar ve tapınma tamamlandı.
Ona ait olanlar, Mesih’in kim olduğunu ikrar etmeliler ve bu ikrarı sadakatle korumalılar. İsa Mesih, Havari’nin de ifade ettiği üzere, zayıflıklarımızı paylaşabilen, yaşayan Tanrı’nın Oğlu ve Sözüdür. O, her şeyde sınandı, bizim gibi bir insan oldu ama asla günah işlemedi. Günah insanın doğasına ait değildir, Tanrı’dan gelmez. Aksine, bireyin özgürlüğünün kötüye kullanılmasının meyvesidir.
İmanımızın bilinçli ve kesin ikrarıyla – eylemler ve sözlerle – bize Rab’bin Haç’ı ve Dirilişi aracılığıyla bir lütuf olarak sağlanan kurtuluşumuzun işbirlikçisileri oluyoruz.
Tanrı’nın kahinleri
Pavlus’un yazdığı gibi Rab İsa, “Melkisedek düzeni uyarınca” ebedi Kahin ve çağların kralıdır. Melkisedek adı adalet ve esenlik Kralı anlamına gelir. Melkisedek, ata İbrahim’e ekmek ve şaraptan oluşan bir kurban sundu (Yaratılış 14:17-20). Ne zaman doğduğunu, ne zaman öldüğünü (İbraniler 7:3) annesini, babasını ya da soy ağacını kimsenin bilmediği Melkisedek’in kişiliğinde “Baba tarafından annesiz” ve “anne tarafından babasız” olan Mesih önceden “gösterilir”. Başka bir deyişle, Tanrı olarak annesi ve insan olarak babası yoktur. Efharistiya Sakramenti’nin icra edilmesiyle etkisi çağlara ulaşan ve yaklaşan Tanrı Krallığını ortaya çıkaran Mesih’in kurban edilmesinin de bir ön bildirisidir.
Rab, Tanrı ve Babası tarafından ebedi Kahin olarak onurlandırıldı ve yüceltildi. Bununla birlikte, Kutsal Üçleme adına vaftiz edilen, Mesih’i ışık ve lütuf olarak giyinen (Galatyalılar 3:27) her imanlı, Mesih’in başkahinliğine, O’nun peygamberlik, rahiplik ve kraliyet makamına paydaş olur. Vahiy’de okuduğumuz gibi: “bizi bir krallık haline getirip Babası Tanrı’nın hizmetinde kâhinler yapan Mesih’in olsun” (Vahiy 1:6).
Bu nedenle, Episkoposlar, Rahipler ve Diyakonların taşıdığı, onsuz Kilise ve Hristiyanlığın var olamayacağı özel Rahiplik makamının yanı sıra, laiklerin, yani Tanrı halkının iştirak ettiği genel Rahiplik makamı da vardır. Temel olarak, aracılığımızla tüm yaratılışın Tanrı’ya kurban ve Efharistiya sunusunu içerir ve sonra dünya evreni, Adem’in soyundan gelenler, yaşayanlar ve yaşayacak olanlar için çağların sonuna kadar dua armağanının etkinleştirilmesinden oluşur.
Bu nedenle, özel Rahiplik armağanına sahip olanlarımız ve Mesih’in genel Rahipliğine iştirak ettiklerimiz Tanrı’yı övelim ve şükredelim ve çünkü “… İsa’nın aracılığıyla Tanrı’ya sürekli övgü kurbanları, yani O’nun adını açıkça anan dudakların meyvesini sunalım” (İbraniler 13:15).
Arhimandrit N. K. Foni Kiriou (Rabbin Sesi) 12 numaralı broşüründen alıntılanarak tercüme edilmiştir. 19 Mart 2023